Burası nasıl da bir "safe zon". Hani hem belki birileri okuyor da ben bilmiyorum, bu yüzden biraz daha çok seviyorum sanırım burayı. "Instant" tepkiler yok, like yok, arada bir yorum olursa şaşırtıcı ama ne mutlu, öyle bir online #kendimenot yeri. Hem düşündüklerim, hissettiklerim içimde patlamıyor, internet durdukça ve ben burayı kapatmadıkça ilelebet kalacaklar oldukları yerde; hem de öyle alenen ortalığa dökülmüyor..Hani her gün günlük gazete niyetine şöyle bi baktığımız mecralarda değil de, ancak isteyenin okuyabileceği yerlerde; ara sokakta bir yerde ancak bilenin geleceği bir yerde.. Tuhaf bir ikilem ama ben anlıyorum, önemli olan da bu:)
"Güzel günlerin yazılacak nesi olur ki?" demişti Çalıkuşu Feride kitabın bir yerlerinde, sanırım Çanakkale'delerdi; Munise'yle koşturup eğlendikleri günleri hızlıca geçivermesinden bahsederken..Ben de öyle düşünürdüm eskiden; çünkü ne zaman beni gerçekten üzen bir şey olsa, ancak o zaman sarılırdım kaleme kağıda..Oysa şimdi bambaşka oldu herşey, daha doğrusu bir süredir. Öyle az yazdım ki en kötü dönemlerimde. Belki de yazacak,kelimeleri cümle değil ama, paragraf haline getirecek mecalim olmadığından, kimbilir. Şimdi öyle mi ya? Renklerim, ışıklarım, gökkuşağım geldi sanki dünyama..Öyle bir cıvıltı..Diyorum ya, aylardan eylül, ama sanki mayıs, sanki nisan! Öyle bir yaşama sevinci, öyle bir kıpırtı içimde! Hani neden bu sene doğum günümü resmen şenliklerle, festival havasında hatta kutlu doğum haftası şeklinde kutladığıma gelecek olursak :) Ah bilemezsiniz bu yaşımın önemini, geçen sene hissettiklerimi hatırlayınca, şimdi olduğum gibi "hissedebilmenin" benim için mucizeye eşdeğer olduğunu, ve bunun farkında olup hep şükrettiğimi...
Geçen sene 13 temmuz'du, yani 2014. Hayatımın, hayata ve insanlara bakışımın değişeceği o günün gecesinde, herşeyden habersiz yazıvermişim bi yere, twitter'a sanırım.."Hayatta her zaman rüzgarlar tersine döner, ama her zaman. Rüzgarın yönünü senin belirlemediğini anladığın gün, büyüyosun". (Tabi ki 140 karakterden fazla, ve tabi ki 2 twit şeklinde ey açık arayan zeka küpü canlar:)Öylesine yazmadığımı biliyorum, ne düşünerek yazdığımı da dün gibi hatırlıyorum; ama bir gün sonra olanları düşününce bilmediğim bir "psychic" yönüm olduğundan şüphelenmiyor değilim :)Sözün özü, bu gerçeği akıldan çıkarmamak lazım, ama anı kaçırmadan, anı da yaşamak lazım. Bugünümün kulağa küpe cümlesi de bu olsun.
