Ne çok olmuş yazmayalı. Zaman ne hızlı akıp geçiyor, istersen dur önünde, ellerini iki yana aç, engel ol bakalım.. Mümkün mü?

Bu aralar çok Cemal Süreya okuyorum, Turgut Uyar sonra ve Oğuz Atay.. Nasıl mutlu ediyor, anlatamam. Ve Cem Karaca dinliyorum, her dinleyişimde yeni bir şey hissederek.

Ne güzel şey hissedebilmek, anlayabilmek, anlatabilmek..


"Yapmacıksız bir yaşamı özlüyorum,
  Kurtuluşumuz şiirden falan gelmeyecek,
  Yaşamamızdan gelecek, gelecekse. "


demiş Turgut Uyar. Ne de güzel demiş. :)