29 Kasım 2009 Pazar

Kayıp Aranmıyor!

Depresyonun yaratıcılığı tetiklediğine inanıyorum, hem de tüm kalbimle!(Bu da uzun mu uzun başka bir yazının konusu aslında, neyse=) Hadi sadece depresyon demeyeyim, depresif ruh halinin ya da tam türkçe karşılığı ile "çökkün duygu durumun". Şurada 2 gündür aile saadeti temalı huzurlu bir hayat geçiriyorum, aylardır kafamda dans eden kelimeler, cümleler kayboldu gitti! Geri dönecekler bal gibi biliyorum, başka çareleri yok=) O yüzden onları tarif etmeye, kayıp ilanı vermeye gerek bile duymuyorum. Nasıl olsa şu sıcacık yataktan kalkıp, soğuk Ankara'ya dönüp ders çalışma stresiyle tek başıma kalınca bir bir gelecekler..


Siz geri gelene kadar "düşüncesizliğin" tadını çıkarmaya devam...:)

Hiç yorum yok: